NE KALDI'Kİ GERİYE.

Ýþçiydik, esnaftýk, köylüydük.
Emekli, doktor, hemþire, mühendis.
Hepimiz, iyi, kötü insandýk.
Ýyi, kötü, kýt kanaat geçiniyorduk.
Eþ, çocuk akrabalarýmýz.
Çok güzel komþularýmýz, arkadaþlarýmýz vardý.
Kimimiz müslüman, kimimiz hýristiyan.
Kimimizmusevi, kimimiz ateistti.
Herkesin ayrý, ayrý hayalleri.
Ýleriye dönük umutlarý vardý.
Bir gece, ansýzýn yer yarýldý.
Ortalýk mahþer yerine döndü
Hayaller bitti, umutlar yitti.
On binlerce, can gitti.
Ne kaldý dersen geriye.
Çaresiz bir ülke, çaresiz insanlar.
Yüce yaratan ayýrmadý
Ne genç, ne yaþlý ne çocuk.
Ne zengin ne fakir, hepsi hak’ka yürüdü.
Kimi sahipsiz, kimi kefensiz gömüldü.
Ne kaldý dersen geriye
Eskilerden ders almayanlar.
Televizyonlara çýkýp þov yapanlar
Yandaþlar, yalakalar.
Cek, caklarla, halký oyalayanlar.
Yardým bekleyen milyonlar.
Halk yine yoksul periþan.
Hamdolsun, çok þükür biz kurtulduk,
Yaþam devam ediyor, umutluyuz..
Ne zamana kadar.
Yeni bir deprem olana kadar.
Her þerde bir hayýr varmýþ.
Koyunlarý korumak için.
Çobanýda köpekleride deðiþtirmek lazým.







Sosyal Medyada Paylaşın: