Binbir zorluk içinde güzel düþleri kurdum
Kül edince anladým zaman denen kavramý
Koca bilinmeyenli denklem içinde yordum
Gönlümün yarasýna sardým gerçek anlamý
Ruhum tozlu raflarda silinmeye yüz tutmuþ
Yalan geldi bu dünya sanki koptu kýyamet
Beden denilen yurdum bütün kederi yutmuþ
Bir çelme daha takýp sessiz kaçar selamet
Tütmez oldu burnumda o özlenen günlerim
Nerde kaldý heyacan her daðýnda heyalan
Kendime düþman çýktý verdiðim ödünlerim
Set bulunmaz önünde gözyaþlarým seyalan
Güneþ örten karanlýk pencereden bakýyor
Dilsiz bir feryat gibi suskun kalýyor vicdan
Her türlü imkan varken çaresizlik yakýyor
Umut yüklü sandala bakakaldým arkadan
Tam oldu bitti derken yarým kalýyor her þey
Eþine gönlü kýrýk uçmaz tek kalan kanat
Anlýk gidiyor insan kalmaz geriye bir þey
Son sahne ölüm kokan acýlý bir film hayat
Furkan AYDOÐAN (ÇERÝ)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.