(1) Ýyice düþündüm kendi kendime Ýnsanlar yaradana niçin inanmaz Bunca varlýk vermiþ emrine senin Saðlýðýna þükür edip neden inanmaz
(2) Ýnsanlar fark edip doðruyu Bilmez Hakikat açýktýr düþünüp görmez Bu güzel varlýðýn kiymetni bilmez Yoktan var edene niçin inanmaz
(3) Asker boþ ver düþünme derim yüzün gözün çalýþýr kuvetli ellin ALLAHI zikir eder konuþur dilin Bu güzel tabiyata neden inanmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Asker Omur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.