GECENİN KOYNU

Özleminle gözyaþlarý döktüm bulutlara
Ben yad ellerde sensiz iken,
Yokluðunda güneþim doðsun karanlýðýma
Ne beklerim ki yarenimde aþk varken

Bir mazer çýðlýðýydýn kulaklarýmda
Gözlerimde bir feriþte,
Tenimde hissettiðim ateþ,
Kalbimde ise bir aþk tufanýydýn

Gidiþin bir ölümdü
Vedan, ateþin közüydü
Ayrýlýk gözyaþlarý bir hüzündü
Sözlerin ise son izindi

Sensizlik bitirdi kalemimi
Hüzünler boran olup yaðdý üstüme
Ramak kalmýþtý seni bitirmeme
O anda býraktým senin gecenin koynunda...



Sosyal Medyada Paylaşın: