Bu akþam yeniden asýldý yüzüm, Sevdiðim, bilirsin gamla yasým var. Hasret ocaðýnda tutuþtu közüm, Kalp deðil, beynimi daðlayasým var.
Madem ki, ufkumda doðmuyor güneþ! Madem ki, içimde sönmez bu ateþ! Madem ki, her iþim olmuþ keþmekeþ! O halde, karalar baðlayasým var.
Hüzün, yüreðimin içine deðmiþ, Ruhumu karartmýþ, boynumu eðmiþ, Baþýmý koyup da, yatmakta neymiþ? Dizinde bir ömür, aðlayasým var.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nahil BOZTEPE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.