FRENE BAS!

Bir baþka zamanda, bir baþka yerde
Tanýþmýþ olsaydýk, ne vardý sanki...
Korktuðum baþýma gelmesin diye
Zorladým kendimi hayli inan ki...

Dilim hiç varmýyor kesip atmaya,
Kalemim yazýyor duygularýmý...
Kederim sokacak beni komaya;
Umulmadýk anda, yaktýn baðrýmý...

Üstüne üstüne gitmek var iken,
Kuþkusuz, saklanmak en kolay yoldur...
Belki de usanýr, henüz pek erken;
Kararmasýn bahtý, çileni doldur...

Hakkýn yok kimseyi mutsuz etmeye,
Yol yakýnken vazgeç sen bu sevdadan...
Zulmetme kendine ve sevdiðine;
Diner tüm sancýlar, bil ki, sonradan...

Nisan, 2002
(KARIÞIK adlý eserimden.)
Sosyal Medyada Paylaşın: