UZAKSIN İNSANLIKTAN
Sýzlamazsa yüreðin afetler karþýsýnda,
Vicdansýzsýn, kalpsizsin, uzaksýn insanlýktan.
Yer almýyorsan yardým ve destek yarýþýnda,
Vicdansýzsýn, kalpsizsin, uzaksýn insanlýktan.
Acýlar yaþanýrken akmazsa gözünden yaþ,
Afete uðrayana vermiyorsan ekmek, aþ,
Ýçin cýz etmiyorsa kalkarken birçok naaþ,
Vicdansýzsýn, kalpsizsin, uzaksýn insanlýktan.
Sýkýntýlar var iken derde derman olmazsan,
Her türlü problemi çözmek için dolmazsan,
Boynu bükük insaný mutlu, mesut kýlmazsan,
Vicdansýzsýn, kalpsizsin, uzaksýn insanlýktan.
Felaket karþýsýnda titremezsen gönülden,
Çaba, gayret etmezsen çýkmak için müþkülden,
Kýrýlan gönülleri mahrum edersen gülden,
Vicdansýzsýn, kalpsizsin, uzaksýn insanlýktan.
Yaralar sarmak için koþturmazsan gayretle,
Gelen felaketlere bakmýyorsan ibretle,
Çýkmak için huzura çýrpýnmazsan hasretle,
Vicdansýzsýn, kalpsizsin, uzaksýn insanlýktan.
Acýyla yananlara dönüp bakmýyorsan sen,
Su diye inleyene hemen akmýyorsan sen,
Bir ucundan tutarak hiç yük çekmiyorsan sen,
Vicdansýzsýn, kalpsizsin, uzaksýn insanlýktan.
Gönlünün deruninden göndermezsen bir dua,
Yüreðin merkezinden iletmezsen bir þua,
Açýkta kalanlara saðlamazsan bir yuva,
Vicdansýzsýn, kalpsizsin, uzaksýn insanlýktan.
SALÝH SEDAT ERSÖZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.