ALTI ŞUBAT DÖRDÜ ON YEDİ GEÇE

ALTI ÞUBAT DÖRDÜ ON YEDÝ GEÇE
Ýki bin yirmi üç bir kýþ gecesi
Uykudaydý insanlarýn nicesi
Çoðunun belkide bu son nefesi
Altý Þubat dördü on yedi geçe
**
Her yer birden karanlýða gömüldü
Caddeler kayboldu yollar yamuldu
Acep kimler sag kaldý kimler öldü
Altý Þubat dördü on yedi geçe
**
Habersizce çekip gitti gidenler
Topraða karýþtý tüm canlý tenler
Göçükte kaldýlar nice bedenler
Altý Þubat dördü on yedi geçe
**
Duman tütmez oldu her bir bacadan
Yüreðimiz kan aðladý acýdan
Haberin olmaz kardeþten bacýdan
Altý Þubat dördü on yedi geçe
**
Bebekler beþikte anasýz kaldý
Babayý oðlundan kýzýndan çaldý
Umutlarý kayboldu yüzler soldu
Altý Þubat dördü on yedi geçe
**
Yükseldi göklere doðru aðýtlar
Anlatmaya yetmez bütün kaðýtlar
Gittiler delikanlýlar yiðitler
Altý Þubat dördü on yedi geçe
**
Dünya ayaða kalktý felaketten
Enkazlar geçilmez oldu cesetten
Yýðýnla bedenler farksýzdý etten
Altý Þubat dördü on yedi geçe
**
Ovalar yarýldý yürüdü daðlar
Analar yitik yavrusuna aðlar
Ebuzer’im yine bozuldu baðlar
Altý Þubat dördü on yedi geçe.
**
Þair Ebuzer ÖZKAN
Sosyal Medyada Paylaşın: