Çanakkale, Gelibolu... Binbir þehitlik. Þehitlikler kan kýrmýzý, açmýþ gelincik... Oralarý bir de, bu mevsimde görmeli, Yollara dökülmüþ akýyor insan seli... Görmeliydiniz, kaynýyordu Gelibolu, Gözlerim hala o güzelliklerle dolu... Genç-ihtiyar, yetiþkin-bebek, kadýn-erkek, Yürüyemeyen de koþmuþ, emekleyerek. Dere tepe dolaþýlýyor, koþar gibi. Eller mezar taþýnda, bebek okþar gibi. Dilde dua, gözünde minnet ifadesi, Ona bir yurt býrakmýþtý, þehit dedesi. Þehadet öyküsünü, dinliyor bir gurup, Anneler feryat ediyor, sineye vurup... Dualar, sureler, yasinler, gözyaþlarý, Bu duygular, göðe yükseltir bu baþlarý. Ýnsanýn her gün gelir, oraya gidesi, Allah’tan isteriz, þehitlik mertebesi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ekremsama Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.