YANGIN VAR
Yaz diyorsun sen bana ne yazayým efendim,
Hýrsýza hýrsýz demek bir suç olmuþ bu çaðda…
Kaz yiyorsun sor bana tavuða hasret kendim,
Eþkýya il ilçede gezmiyor artýk daðda…
Ocakta kýzgýn demir tehdit altýnda dilim,
Kurudu bak iliðim bir zalimmiþ adilim,
Ne fitil var ne gazým yanmaz artýk kandilim,
Üzüm yaprak kalmadý baykuþ ötüyor baðda…
Ete hasrettir artýk tenceresi kazaný,
Hangi iklim doðurdu bu kadar çok sazaný,
Baþköþeye kuruldu karakýþý hazaný,
Boþ mide davul çalar iki elin bal yaðda…
Yangýn yeri tezgâhlar el yakýyor fiyatlar,
Yeri göðü kapladý yürek yakan feryatlar,
Nice yuva yýkýldý sona erdi hayatlar,
Ayaz yedi umutlar derman kalmadý saðda…
Cantekin der; vicdansýz bakar körler yangýn var
Kulaðýnýz týkalý gözler sanki taþ duvar,
Her tarafta oy aman her tarafta oy havar,
Çýrpýnýp duruyoruz parçalanmalý bu að…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.