bir þehrin ölümünden sonra üç kez öptü ruhunu tertemiz alnýna dokunurken bir çocuðun... usulca serdi üstüne acýyý bir anne çekip giderken sessizce ayaklarýnda cam kýrýklarý yüreðinde yarasý yarým kalmýþ bir öykünün...
bir yaðmur dökülürken þehre tutup ellerinden üç satýrlýk bir þiirin yalýnayak geçti bütün sokaklarý simsiyah bir çýðlýk baðrýnda saklý
yerin yedi kat altýndan kaldýrdý baþýný devler ve ben yanaðý gamzeli bir kýz çocuðunun gözyaþlarýný içtim içimde bin yýllýk bir acýyla
ve Kabil’den kalma bir öfkeyle yýkandý karanlýk tam on þehirden duyuldu çýðlýðý Habil’in Adem hala habersiz bütün ölümlerden... ve Tanrý artýk bütün kurbanlarý kabul etsin...
FATÝH ÞAHÝN IÞIK ÞAHBEYÝT
Sosyal Medyada Paylaşın:
sahbeyit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.