MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
 
Depremden-Kokuyor İnsanlığın Kiri
saf şiir

Depremden-Kokuyor İnsanlığın Kiri





Kimi zaman kandýk, belki kandýrýldýk
Alýn terimizi malý çaldýrdýk…
Gecenin köründe bir deprem oldu
Binamýzla harap olup yýkýldýk!

Neleri kaybettik yine affettik
Gün geldi dert ayný yine kaybettik.
Ýnsanlýðýmýz baki vermedik asla…
Düzelirler diye yine sabrettik!

Konuþsa inandýk kýymeti baþka,
Sonra anladýk ki niyeti baþka…
Neyi kazandýnýz yaparak böyle
Ölürken yokluðun hayreti baþka?

Ýki artý iki eder dört gibi,
Doðru deðiþmeden durur hep diri.
Her nesilden çýkar biri yýkayacak
Çok þükür ki senden kalan pis kiri!

Saffet Kuramaz,14.02.2023, Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:


saf şiir Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri

Lâ Tahzen! Gün Gelir Devran Döner De Regaip Kandili Kalpler Ancak Allah’ı Anmakla Huzur Bulur Yalan Söylemek Adamı Dinden Çıkarır Ne Anlatsam Boş Yollar Göründü Anne Sevgisi Son Pişmanlık Fayda Etmez Bakara 154- Şehitler Ölmez