Adını Bilmediğim Bir Çiçeğin Kokusu

Tüm coðrafyalardan geçen bir rüzgar içimde
Esiyor anýlarýn, fotoðraflarýn, vicdanlarýn üstünde
Hüznün diplerinde bir þarký çalýyor
Duyanlar duymayanlara aðlýyor
Tüm coðrafyalardan geçen bir rüzgar içimde
Esiyor topraklarýn, evlerin, insanlarýn üstünde


Daðlardan, yollardan hiç bilmediðim yerlerden çiçekler soluyor
Adýný bilmediðim bir çiçeðin kokusunda kalbim aðrýyor
Yalnýzlýðýn o sarý ve kasvetli odasýna alýyorlar ellerimi
Ellerim suçlu, yazamadýðým her hayattan
Ellerim suçlu, kazamadýðým her topraktan


Küçük bir kýz çocuðunun okul kitabýnda büyüyorum
Küçük bir erkek çocuðunun oyuncak arabasýnda
Bir babanýn elinde büyüyorum kýzýnýn elini son kez tuttuðunda
Bir annenin göz yaþýnda büyüyorum oðlunu son uykusuna öperek uðurladýðýnda


Ve ülkem gibi kararýyor içimde göðün mavisi
Sönüyor yýldýzlarý, aðýtlarýn uðultusunda
Bitmek bilmeyen bir boþluk yer ediyor herkesin yüreðinde
Kazýnacaðý belli tüm þubatlarýn ayazýna
Tüm analarýn gönül sýzýsýna
Tüm babalarýn sessiz yýkýlýþýna


Betonlarýn soðuk hissinden bir ses duyuyorum
Sesler susmuyor ben hep duyuyorum
Bir çýðlýk, bir kýyamet, bir enkaz ellerim
Duyduklarýmý yazamýyorum


Coðrafyamýn güzel çiçekleri
Artýk sizi tanýyorum
Kalbimi aðrýtan rüzgarýn sesiyle sizi anýyorum
Tüm topraklarda, evlerde, insanlarda sizi arýyorum

Buldukça sonsuzluðunuzu
Bir kar tanesinin beyaz sessizliðinde
Ölümden öte bir yerde
Ruhunuza sarýlýyorum

Ölüm yok çiçeklerin kokusunda
Biliyorum...


Büþra Nazlý
Þubat’2023
Sosyal Medyada Paylaşın: