DEDİLER

Aklýmýz erip büyüdüðümüzde...
Ekmek, namus, vatan dediler.
Terlemeden kazanýp yersen eðer
Bugün gülsende yarýn aðlarsýn dediler.

Okumayý öðrenince bize.
Helali haramý öðrettiler.
Bayraðý sancaðý gösterip.
Bunlar için ölmek þeref dediler.

Müslüman harama el uzatmazmýþ.
Türk olan vatanýný satmazmýþ.
Görünsen savaþtan kaçan birini.
O ne Türk, nede müslümandýr dediler.

Çanakkalede düþmaný kucaklardýk
Mertçe savaþýr namertlik etmezdik.
Aç susuz kalsakta hýrsýzlýk etmezdik.
Sakýn ha kul hakkýna girme dediler.

Deðerler yýkýldý, menfaat öne geçti.
Ölüm var diyenler þatafatý seçti.
Dilin dediðini kalpler söylemedi.
Ýçi baþka dýþý baþka olma dediler.

Ülkeyi kuran Ataya saygý duyulurdu
Yaptýklarý nasýlda unutturuldu?
Vatandaþlýk parayla satýldý.
Türke Türkten baþka dostu yok dediler

Bak þu köprülere, bak yollara,
Þu caným koca koca binalara
Elinde kuran, meydanda dolananlara.
Sakýn ha inanma kanma dediler.

Garip ozan Þenol içim yanýyor.
Ülkemi bir sel, bir deprem vuruyor.
Bizden olmayaný bizden sanýyor.
Türk uyanýk olur uyumaz dediler.
Sosyal Medyada Paylaşın: