Gökyüzü, bulutlardan abdest suyunu döküyordu. Ýsrafil’in suru üflemesiyle bütün þehirler çalkalandý. Daðlar, taþlar, yollar, binalar secdeye durdu. Zaman arýnma vakti, arþ yere kadar eðilmiþti. Ýnsan yaratýlmýþ olduðu topraðýn alnýndan öptü. Senden geldim ve sana döndüm diyerek. Ve içinde biriktirdiði ne varsa dünyaya ait, kustu hepsini birden. Sýyrýldý tüm benliðiyle, vakit yeniden inþa olma vaktiydi. Necla Polat Hasbutcu ✍️
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necla plt hsbtc Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.