GÖZYAŞLARINI SİLEYDİM

Kalem seni kýram dedim kýramadým
Gakkoþ, Ökkeþ can verirken yana yana
Sýcak yataðýmda yatamadým döne döne
Vuram dedim baþýmý taþtan taþa, vuramadým

Kalem seni kýram dedim kýramadým
Yok muydu çýðlýða yüz saatten önce koþmanýn yolu
Heyhat, bu muydu gelinen muasýr denilen asrýn sonu
Rüyaya yatýp hayra yoram dedim, yoramadým

Kalem seni kýram dedim kýramadým
Görmemiþtik böylesi kýyamet zelzele
Kattýk donuk gözyaþlarýný, selden sele
Yaralarýný saram dedim, saramadým

Kalem seni kýram dedim kýramadým
Yýðýn altlarýnda sesler boðuk boðuk…
Dýþarýda zemheri ayazý soðuk mu soðuk
Soðuk bedenleri saram dedim, saramadým

Kalem seni kýram dedim kýramadým
‘’Pazar olmuþ mezar, taþ taþ üstünde kalmadý’’ dediler
Gidip de yakýndan görenler ‘’gözyaþlarýný tutamadý’’ dediler
Varýp da ben de gözyaþlarýný silem dedim, silemedim

Ýbrahim ÞAHÝN



Sosyal Medyada Paylaşın: