GELİNMİYOR İMDADA!
Yýrtýlmadý karanlýk doðmadý ay geceye,
Pusuda kaldý cellat, herkes tatlý uykuda,
Lanet mi yaðdý gökten, dað, taþ, toprak çatladý,
Bitmedi hýnzýr gece, gelinmiyor imdada!
Gece yarýdan sonra bir dakika aydýnlýk,
Yine zifiri kara, tan aðarmýyor eyvah!
Tarih, þehir, insan, yaþam, medeniyeti yuttu,
Kör kurþun gibi yaktý!, yetmez mi ceza, Allah!
Düðün, dernek kurulup, mutluluk umar iken,
Aldý yiðit canlarý, öksüzler anne arar.
Zelzele ölüm deðil, yapar iðreti yapý,
Evler kendine mezar, candan oldu insanlar.
Günler sonra kurtulan þanslý imiþ yaþamda,
Dolmamýþ daha vakti, neler bekler bilinmez?
Tedbir almamak kader, alýn yazýsý deðil,
Elden gelen yapýlýr, sonra kader silinmez.
Eli elinde naçar, baba, evlatla öldü,
Umuda sarýlmýþtý, tükendi son umudu!
Yavrusun göz yaþýyla, teslim etti topraða,
Baba mezar taþýnda, yavru sonsuz uyudu!
Konuþtuk epey dostla, anne, baba, akraba,
Kurtulamamýþ beden yatýyor beton altta.
Binlerce bina çökmüþ, yetiþmek güç elbette,
Caný, malý, kanýyla millet tek yürek yurtta.
Aðlattý milletimi, çaresiz kýldý caný,
Ýnsanlýk ölmemiþ gör, dünya koþtu yardýma.
Zor günde her dem gördük gardaþ Azerbaycan’ý,
Emircan’a çok görme, tedbir gerek yurduma!
12.2.2023 Emir Þýktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.