YANDI YÜREĞİMİZ YANDI.

Allah’ým nedir bu, nedir bu afat.
Kýyamet mi koptu yoksa ülkede.
Pamuk ipliðine, baðlanmýþ hayat.
Sarsýlýyor Rabbim, koca Türkiye.

Yýkýldý þehirler, yanýyor canlar.
Maraþ, Antep, Urfa can çekiþiyor.
Binalar göçüyor, yarýlan yollar.
Ýnsanlar çaresiz, millet aðlýyor.

Kadýn, erkek insan ayýrýmý yok.
Göçen binalarda, enkaz altýnda.
Sað çýkan olsa da, ölen insan çok.
Donuyor çocuklar, karýn altýnda.

Diyarbakýr, Kilis, Adana, Hatay.
Malatya aðlýyor, Adýyaman yas.
Osmaneli zaten, ayrý bir olay.
Kalmadý burada, taþ üstünde taþ.

Çürük binalarý yapmýþ mütahit.
Demir, kum, çimento hepsi de eksik.
Her þey baþtan bozuk, ölenler þehit.
Para hýrsý varken, olur mu birlik.

Yýllardýr söylüyor, uzman olanlar.
Kimse dinlemiyor, bu hocalarý.
Hiç tedbir almamýþ, cahil adamlar.
Haydi geri getir, giden canlarý.

Türkmendaðlý þair, çok deprem gördü.
Vallahi görmedim, böyle bir olay.
Milyonlarca ocak, yanarken söndü.
Yapmak zordur lakin yýkmak çok kolay.
Çürük binalarda insanlar öldü.
HÝLMÝ CAN.
(5328)
6.Ocak.2023.Pazartesi gece saat 4.17 merkezi Kahramanmaraþ olan çok büyük bir deprem yöreyi yerle bir etti.Ve insanlar bu soðukta çaresiz kaldýlar.

Sosyal Medyada Paylaşın: