SİYAH GÜLÜM...

Yýkýk bir harabenin içinden yazýyorum sana
Kör bir ýþýðýn altýndayým
Nefesimin bitmesine az kaldýðý an satýrlar inþaa ediyorum
Hayallerimi karanlýða gömerek umudu bitiriyorum
Aðlayarak karalýyorum vuslatýmýzý göremeden
Mehtabýn altýnda birlikte el ele yürüyemeden
Yazýyorum son satýrlarýmý pembe düþleri çizerek
Bilemiyorum yaþar mýyým, sonsuzluða gider miyim?!..

Alnýna son kondurduðum buse aklýmda daha dün gibi
Gözyaþlarýma bandýrdýðým kýrmýzý kalemimi
Deprem yýkýðý kelimeleri tek tek öperek diziyorum
Siyaha boyanmýþ kaðýda tenimi sürüyorum
Kokularým sinsin, özlemlerim veda etsin diye
Kulaklarýmda canhýraç uðultular akýn ediyor ardý ardýna
Kepçeler, dozerler tepemde zonkluyor
Hayat bitti mi ne, gidiyorum kutlu sonsuzluða?!..

Kaným çekildi son satýrlarýma merdiven dayamýþken
Ne büyük hallerim, emellerim vardý oysa
Yolun sonu göründü, kara kýþ vurdu bahtýmýza
Beni çaðýrýyor Tengri daðýndaki melekler
Hakkýný helal et, gitme vakti geldi kanayaklým
Bu satýrlar sana ulaþýrsa, ne olur dökme gözyaþýný
Tecelli, kader; bir cenneten bir cennete göç ediyorum
Mavi güllerin, lavantalarýn koktuðu diyardayým
Unutma beni, seni kalbime gömdüm ömürlük sevdam
Hatýralarýmýz, aþkýmýz gönül hanende niþanen olsun
Allah’a emanetimsin þu dünyada siyah gülüm
Perde indi gözlerime, þimdi karanlýða son bakýþým...

Zafer Direniþ
...

Çýðlýklarýmý duyuyor musun?


Sosyal Medyada Paylaşın: