SÖYLE MİKAİLİNE
SÖYLE MÝKAÝLÝNE
Abla henüz dördünde;kardeþe anne olmuþ.
Eliyle yediriyor;güzelce çorbasýný.
Sorsan belkide bilmez;anne,baba ne olmuþ.
Ya Rabb ne olur dindir;bu halkýn acýsýný.
Toprak neye kýzdýn ki;vahþet içinde kaldým.
Canlardan can gidiyor;dehþet içinde kaldým.
Evimde uykudayken;manþet içinde kaldým.
Hiç böyle görmemiþtim;memlekette basýný.
Ya Rabb!bu nasýl gece;kýyamet mi koptu ne?
Eller uzandý ama ne çocuk var ne anne.
Yerle bir olmuþ evler;arasan yok bir iðne.
Herkes tek yürek olmuþ;ertelemiþ yasýný.
Siper olmuþ kýzýna;baba,cansýz bedenin.
Ruhuna bir Fatiha;nice adsýz gidenin.
Bahçesi hep kýþ olsun;halende kin güdenin.
Þehitler taþýyorlar;cennet’e arsasýný.
Biz ettik sen eyleme;Allah’ým bizi affet.
Baþýmýzdaki þerr’i;bir an önce sen def’et.
Teslim olduk biz sana;sana emanet külfet.
Söyle Mikailine;kaldýrsýn asa’sýný.
Mustafa YILDIZTEKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa yıldıztekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.