NAZMİ'M

Kömürler, Kömürler, adýn karalý!
Nazmi’mi alýp da ner’e götürdün.
Demedin, ’’ananýn gönlü yaralý!’’
Baþýmýza türlü, iþler getirdin.

Kilis’in içinde, salýnan kuzum
Diner mi sanýrsýn, yürekte sýzým?
’’Nazmi’m’’ diye diye çalýnýr sazým,
Kara haberleri ne tez yetirdin?

Evimin direði, baþýn eðilmez,
Noktadýr benlerin birbir sayýlmaz,
Sarýlýp koklasam, sana doyulmaz,
Dünya nimetini ne tez yitirdin?

Saldým özlemimi, yola koyulmaz,
Vuslatý bilene, hasret sayýlmaz,
Göçüðün altýnda, sesin duyulmaz,
Nazmi’m þimdi öldüm, beni bitirdin!

Yolaydým saçýmý, baþým yolaydým!
Göçüðün altýnda, bir ben kalaydým.
Nazmi’mim yerine, oy ben öleydim!
Kömürler yavrumu ne’re yatýrdýn?


09.02.2023
Tülay Sarýcabaðlý Þimþek
Dinar/Afyonkarahisar
Sosyal Medyada Paylaşın: