Gerçek Deprem Hangisiydi?

Ne kalemim varýyor yazmaya, ne gönül de fer
Manzaralar toz duman, gelecekse hep keder
Ne yýktý bizi dedim, böylesine derinden
Zorlanmadým bulurken cevabý, çok yýpratýcý
Bu depremler hep varlardý ve yine olacaklar
Onlar mý yýktý bizi böyle, neden baþka mý
Deðerlerdeki depremler hepsinden beter.

Kalite ne büyük bir kelime ve de aðýr
Her yerde ararýz onu, her þekilde severiz
Gelmezse iþimize görmeyiz, oluruz saðýr
Oysa herbirimizin yuvasý nasýl sýradan olur
Araba lastiði mi bu ki yürüsün yolda
Binalardan tasarrufun bedeliyse bu
Yapan, yaptýran bilmem nerede uyur.

Geldi geçti konaðý mý sandýlar siteleri
Her birinin içinde vardý dünyalar güzelleri
Nasýl bir anda yitivermek bu, anlamak güç
Ne zaman ders alýnacak ahlakça ahlakça
O olmadan yapýlan iþlere bakýn; alçakça, alçakça.

Nerede gördük koskoca þehirlerin böyle yasýný
Kuþbakýþý görürken anlýyoruz durumu, gözlerse yaþlý
Hani ileri teknoloji zýrvalarý, bi býrakýn palavralarý
Esirgenmeseydi demir, çimento ve dahalarý
Bunca olur muydu yýkým, akar mýydý göz yaþlarý.

Öylesine derinden ki acýmýz, yetmez kelime
Bir deðil ki yýkýlan kent say ki on tane
Kimimizin yakýný, eþi, dostu ve sayki velhasýlý
Kolumuz, kanadýmýz kýrýldý, içimizde titreme.

Hayat bu ucuza satýlamaz, ev ve bina dediðinse
Öyle gevþek, öyle gözü parada, burnu havadayla
Birilerinin de olmayan vicdaný ve insafýyla
Ýþte o ki nerede kalite nerede saðlamlýk,
Aynaya baksýnlar artýk kalan yüzde þerefle.

Elbette gün hesap günü deðildir, biliriz
Ve fakat bizlere bunu yaþatan ucuzluklarý
Tepeden bakan zavallý insancýklar oldu tiksinti,
Þimdi dayanýþma vakti, gelir bir gün onun da vakti

Uyan milletim uyan, her zordaki gibi ver el ele
Nasibi olanlar var, kurtaralým hep birlikte
Yýkým çok büyük ve fakat biriz, beraberiz yine
Kuralým yeniden en güzeliyle, saðlamýyla
Ýçimizde acýsý baki kalacak bu anlarýn ancak
Bizi esenliðe yine milletçe birlik taþýyacak.

Oðuzhan KÜLTE

Sosyal Medyada Paylaşın: