DEPREM

Pazarcýk, Elbistan faylar uyandý
Ülkece yerle bir olduk ne çare
Felaket art arda geldi dayandý
Bir anda binlerce öldük ne çare.

Deprem bir taraftan kýþ bir taraftan
Bastýrdý tonlarca taþ bir taraftan
Akýyor gözümden yaþ bir taraftan
Enkazýn altýnda kaldýk ne çare.

Derinden sarsýldý, yýkýldý iller
Toz duman içinde görünmez eller
Izdýrap çekiyor yaslý gönüller
Asi’ce çaðlayan seldik ne çare!

Kahramanmaraþ’ta, Kilis’te, Hatay’da
Antep’te, Urfa’da zemheri ayda
Ecelin çaresiz çizdiði yayda
Ebedî uykuya daldýk ne çare.

Milletçe yastayýz, acýmýz derin
Tarifi mümkün mü böyle kederin?
Baðýra baðýra gelen kaderin!
Kurbaný yine biz olduk ne çare.

Diyarbakýr… Osmaniye… Adana…
Adýyaman… Malatya’yý de bana
Bir nefesle baðlý hayat zamana
An’ýn kýymetini bildik ne çare.

Þimdi memleketçe bir olma vakti
Koþturup gönüllü er olma vakti
Çileli millete yâr olma vakti
Çareyi özünde bulduk ne çare.

06.02.2023
Salih ERDEM

Sosyal Medyada Paylaşın: