SAADET ÇANLARINA KUCAK AÇALIM
Ýçimizde dertler büyüdükçe büyüyor
Susuyoruz, sustukça
Ýçimiz yanýp kavruluyor
Kelimeler yetim kalýyor
Derdimizi anlatmaya, söylemeye
Gariban kullarýn çilesi olsa gerek
Dert, hüzün, elem keder..
Mutluluk, huzur kapýyý çalmýyor
Hani bir kere çalsa kapýyý
Belki diyorum belki
Nefes alacak dertler yumaðý
Yüreklere umut olacak...
Tutsaklýk sarýyor boynumuzu
Yoksulluk diz boyu olunca..
Ýçinde büyüyüp nasýrlaþýyor zamanla
Kanadýkça kanatýyor zalimin zulmü !
" Kaderimiz buymuþ" diyip katlanýyoruz!
Ýçimizde ki sessiz çýðlýklarýn sebebi,
Gerçekten kader mi yoksa
Çaresizce, kabulleniþ mi ?
Aslýna bakarsanýz belki de
Ömrürümüzün geçen en güzel baharlarýný
Katlediyorlar da farketmiyoruz!
Dertlerimiz þaha kalkýp kördüðüm olunca
Kadere, feleðe suç buluyoruz!
Ama biliyor musunuz canlar?
Hayat çok kýsa, ömür akýp gidiyor,
Derdi, tasayý, elemi bir tarafa býrakýp
Saadet çanlarýna kucak açalým!
01.02.2023 ANKARA P.ÇETÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.