Zamanin Elinde bir tutsak hayaller Kuþ misali Etrafý demir kafeslerle örülü Kanat çýrpýyor tam uçacak Vuruyor kafes Acitircasina kalbini Kendi içinde isyanlarý Aðazi çýktýðýnca bir þarký çalar çalarda duymaz kendinden baþka Hiç kimse Yazmak ister Mirildandigi þarkýlarý Küçük küçük nidalarla Kafes aralarýndan peyderpey býrakýr býrakýr özgürlüðe Gidemediði yerlere Gitsin diye Öpemediði dudaklarýnda bir nida olup çýksýn diye Gece yarýlarýn da her gün Ayný saatde Yanaðýna bir buse Gözlerini açýp Her zamanki gülüþü ile bir gülse Özgürlüðe uçan nidalarla Duygular masum Kalpde heyacan Yeniden yasanmak istenen Gözlerde bir perde Baþka yere kayan goze Çam aðacý bulunmaz sýrdaþ Ýçten gelen sarilmalara Eski masa egelti lamba menekþe kokulu sademi sade Erimiþ duygular zaman icinde Lahza ucunda ufacýk damla Sarsilsada kafes Atýlsa kenarda bir koseye mýsra mýsra duygula ucacaksa içine çekip kokunu sana kosacaksa Ne önemi var olmanýn kafeste Hatirlamaksa hatýrlanmak istenen her nefeste Sami Yüce 04.suva
Sosyal Medyada Paylaşın:
samiyuce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.