Dedem fýrtýnalarda sýðýndýðým limandý; Babam bittiðim anda dizlerime dermandý; Anam ninem sevgiye doyduðumuz insandý; Her birisi o gönül tahtýma kuruluyor.
Gün günü kovaladý, zaman büyüttü bizi; Oðullardan kýzlardan torunlar dizi dizi, Bedeni kaplasa da yaþlýlýk denen sýzý, Sabýrla vuslat denen murada eriliyor.
Uzaklarda olsa da karýndaþlýk edenler Gölgelerim büyüyor küçüldükçe bedenler Hasret közünde kalbi yakýyorken gidenler Belli ki kalp yarasý sabýrla sarýlýyor.
Ruhum karmakarýþýk anýlara dalýnca, Hayatýn tadý baþka baba, dede olunca, Hele de sevdiðinden uzaklarda kalýnca, Hasret býçaðý ile yürekler yarýlýyor.
Coþari, gidenleri saygýyla anýyorum; Yüreðimin sesine çok çabuk kanýyorum; Yaþ yetmiþ ya gideni andýkça yanýyorum; Yandýkça rüzgarýnda benliðim savruluyor.
05.01.2023/Samsun
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.