DELİ GÖNLÜM
DELÝ GÖNLÜM
Yol deðil, bu deli gönlün gittiði
Beni, eþe dosta güldürmek ister
Söze kulak asmaz, vardýr bildiði
Saçlarýmý, tel tel yoldurmak ister.
Yüz bin defa dedim : " Gel uslan biraz ! "
Hiç iflah olmadý, eyledi garaz
Baþýndan ayaða, uðrasýn maraz
Neþeli yüzümü, soldurmak ister.
Kâh gezmeyi seçti, kâh eðlenceyi
Sarhoþ olmuþ sanki, görmez gerçeði
Umursamaz asla, doðru bir þeyi
Yumruðu, sineme vurdurmak ister.
Þu çimenler, kuþlar, mavi denizler
Kýymet bilen dostlar, tebessüm yüzler
Kor aleve döndü, içimde közler
Beni, sýrdaþýmla kýrdýrmak ister.
Bir dert ortaðým yok, yalnýz yaþarým
Kader tünelinden, gelir geçerim
Bazen adýmlarým, bazen koþarým
Azrail, kefene sardýrmak ister.
Ardýmda onca dert, onca fýrtýna
Dünya deðmez imiþ, vardým farkýna
Uðraþýp durduðun malýn mülküne
Mahkûm eder seni, öldürmek ister.
Mevsim fark etmedi, yüklendim cana
Þaþýrdým, darýldým birçok insana
" Elveda " diyerek bakarken cama
Sohbet, muhabbeti sürdürmek ister.
Dökülen saçlarým, hantal bedenim
Yol aldým huzura, sen kal kederim
Dingin bir þehire, varmak dileðim
Beni, prangayla durdurmak ister.
Nihayet anladým, Hakk’a varmalý
Terbiye etmeli, nefsi ve eli
Ardýnda, bir büyük muhabbet seli
Býrakýp, ömrünü doldurmak ister.
Yahya TOPAL
(Topaloðlu Tatlýcýlýk)
Kýrýkhan / HATAY
03.02.2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.