KAYNANA

“Osman Öðretmenin Kaynanasýna”

Her bir sözü koca taþ,
Yürek deler yarar baþ,
Kör olasýn kaynana,
Sele döndü gözde yaþ…

Oy kaynana kaynana,
Hele bak sen aynana,
Cadý melek sayýlýr,
Koysak sizi yan yana…

Alýr vermez kýzýný,
Döver bir gün dizini,
Kör olasýn kaynana,
Þeytan görsün yüzünü…

Oy kaynana kaynana,
Hele bak sen aynana,
Cadý melek sayýlýr,
Koysak sizi yan yana…

Zehir aksýn kanýna,
Ýnme insin canýna,
Kör olasýn kaynana,
Koymaz kýzýn yanýna…

Oy kaynana kaynana,
Hele bak sen aynana,
Cadý melek sayýlýr,
Koysak sizi yan yana…

Yozgatlý Öðretmen arkadaþým Osman niþanlanmýþtý. Niþanlýsýna yüklü miktarda altýn almýþtý. Kaynanasý “altýnlarý da vermem. Kýzýmý da vermem” diyerek Osman’ý kovmuþtu. Bu þiiri yazdým. Öðrencilerle türkü yaptýk. Osman öðretmeni sýnýfa davet ettik. Osman öðretmen sýnýfa girince öðrencilerim türküye baþladý. Türkü bitince Osman öðretmen öðrencilerimi alkýþladý: Çok güzel olmuþ. Bunu kaynanama göndereceðim, dedi. Ýki sefer daha söyletti. Osman niþanlýsýndan ayrýldý. Verdiði altýnlarý da alamadý.

Sosyal Medyada Paylaşın: