Dostluk baðýmýzýn dallarý ulaþtý Renkleri oldu türlü biçim Belli deðil ki sahici dost kim Fecirden çýkan bir ýþýktý dostluðumuz Günün batmasýyla geldi sonumuz Buluþtuk sonunda erek, Dostun varken düþmana ne gerek Yanlýþ anlama uðraþtým kopmasýn diye baðým Tükendim eridi artýk baðým Benim hürmetin baki Sen de beni muazzez bil...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASYLOL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.