Týpký mevsimler gibi, Bir zamanlar ben de yazdým, Hem yazdým hem okudum, Kendi hikâyemi.
O zamanlar güzeldi her þey, Ama biz fakirdik, bitmezdi hiç eksiðimiz, Üst, baþ, kalem, defter, kitap derken, Yetmezdi paramýz dondurma almaya, "Dondurmacý amca elli kuruþum var, Baþka param yok, buna dondurma olur mu?" Diyecekken vazgeçerdim yüzümü düþürüp, Ya acýyýp halime, verirse dondurmacý amca, Ýncinmez miydi gururum? Ya it gibi kovalarsa beni, Oturup aðlamaz mýydým?
O zamanlar küçüktüm ama büyük düþünürdüm, En çok bana kalem, defter lazýmdý, Çünkü bir an önce büyümem lazýmdý, Ýç çeke çeke, hayalini kura kura, Bir de gözlerimi kapattým mý yalan dünyaya, Dondurmanýn en kralýný yemiþ kadar olurdum yutkuna yutkuna.
Eskiden çetin geçerdi bizim oralarda kýþlar, Kalemimle birlikte üþürdük, Sobamýzda odun, kömür, Ocaðýmýzda bulgurumuz, aþýmýz, Bir de yiyecek ekmeðimiz olursa, Deðmeyin keyfimize, En zengini bizdik.
Uykuyu daha tatlý bilirdim, Dondurmayý daha lezzetli, Hoþuma giderdi en çok da karamellisi, Unuttum söylemeyi, Bir de incir reçelini severdim ben, Hani oluyor ya þöyle küçük küçük.
Sonra hepsinden vazgeçtim, Ta ki seni görene kadar, Koyunca baþýmý buz gibi yastýða, Sevdiðim her þeyi unuttum bir bir, Gözümün önüne hayalin, Sade bir dondurma gibi süt beyaz tenin, Karamel renginde gözlerin, Aklýma yalnýzca sen gelirken, Hadi uyu uyuyabilirsen.
Bir hastaya sor sabahý, Bir de bana, Kalemimin, defterimin yanýna Bir de silgi gerek þimdi, Düþündüm de kalbinde hiç olmadým ki, Býrak onu, biz yanyana hiç olmadýk ki, Hayal bu ya, bana bir kerecik verseydin kalbini, Olur mu ki? Sonra vazgeçtim, Ýsteyemem ki, Dilenci deðilim ben, Ya yine incinirse ruhum?
Vecdi Murat SOYDAN (Yaþanmamýþ Aþklarýn Þairi) 30-31 Ocak 2023, Isparta
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yaşanmamış Aşkların Şairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.