Ortak deðilim kimsenin tövbesine yada þükrün dayandýðý dað göklerine bir avuç içi sýcaklýðýn ile yanarken ben sen,sen neredeydin
Ýki yakasý birbirine kavuþamayan kadere isyaným tutmuyorum gözbebeklerim de emanet bir damla yaþ ve iç sesimi dýþarý vura vura ölümüne sebep olduðumda bile Sen,sen neredeydin
Sevgili! bu aralar pencereme vuran gün ýþýðý, öpüp baþýmýn üstüne koyduðum nimet; kuþ, hakký karýncaya varana kadar eþit sayýlmýþ Kuþlar uçarken karýncalar göçerken Sen, sen neredeydin
Ekmeði küfe çalan ne kadar ikram varsa yarým ayýk yarým uykulu toplamayý kimseye býrakmamak ne kadar hoþ bir meziyet Gönül soframýzý birlik hayal ederken Sen, sen neredeydin
Cennet hayali olan çocukluðumun elleri toprak topuklarý taþa deðen o acý hissini gizledim Ben kimsesizdim ben bensiz Zülüflerime kar yaðarken Sen, sen neredeydin
Bilirim ki! hikayesi kýl köprüde biten bütün aþklarýn hesabý mahþerde görülür af edilmenin baþ sebebi ne sende; ne benden Ve hiç kimsede degil ruhumun çöküþün hikayesi de bari yanýmda ol...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.