Ey hayat! Sen yaþanýlabilir deðilsin! Ama Yaþýyorum... Uzaklaþýyorum bazen senden Ama Kaçamýyorum... Bazen öðüt veriyorsun. Bazen dövüyorsun. Bazen de yerden yere vuruyorsun. Ama öldürmüyorsun! Birine geçim derdi veriyorsun. Birine aþk! Süründürüyor Ama öldürmüyorsun! Bazen güleç yüzlü, Bazen sinirli oluyorsun. Bazen de sen kimsin diyorsun! Ey hayat! Ben benden habersiz doðmuþ bir faniyim. Yol bilmez yordam bilmez bir insaným. Giderim bilinmeze Hep geç kalýrým sana. Her yaþta bilmezim. Bilinmezim... Koþar adým gelirim peþinden Uzatsam elimi tutacaðým zannederim Uzanamam hep düþerim... Ey hayat! Ben ne sana yetiþebilirim. Ne de seni yakalayabilirim. Git gidebildiðin yere Artýk koþmayacaðým peþinden! Yoruldum! Her yere uzanmaktan Kýrk parça olmaktan Her akþamý sabahlamaktan Güneþi kýrgýn bitkin selamlamaktan Yoruldum!
Sosyal Medyada Paylaşın:
filhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.