FELEK

Yalnýzlýðý yudumluyordu bu aþklar
O anda gözlerinde aþkýn bedeli
Kalbinde ise aþkýn kavurucu ateþi
Kül kokuyordu sýfatlarýmýz

Herkes hüzünlenir ahvalýna
Lakin ölümüyle geldi insan bu cihana
Onlar da sükunet isterler gönüllerden
Feyz alýrlar mahçuplardan

Görmezden gelme bu hususu
Sonra kurarlar pusuyu
Sen bu feleðinde müsterih ol ki
Ömrün heder olmasýn...
Sosyal Medyada Paylaşın: