Varlýðýnla Ben Öksüzlüðü son bulan Ben analý babalý Ben mutluluk sahnesinde Baþ rol oynayan bir çocuktum Ve sen vardýn ya Gönlümün kýyý köþesi gül çiçek Zemherim, karakýþým dahi bahardý
Hayallerin hüzün tuvalinde Solgun bir resim þimdi O mutluluk sahnesi O gül çiçek bahar mevsimi
Uyanmýþým düþten gerçeðe Hayýflanmalarým hizasýz Sesinde tarifsiz bir ayaz Toroslardan kar taþýrken nefesin Gözlerinin karanlýðý zindaným Mekâným oldu yüreðinin boþluðu Ve þimdi dudaklarýnda üþüyorum ben
Sonu üç noktalý Ve baþlýksýz bir hikaye… Aðýr aheste geçen yýllar Kalabalýklar içinde Sonu ýssýzlýða çýkan yollar Ahhh Ýsimsiz caddelerde Peþinden koþmuþluðum Ahhh solgun ýþýklý sokaklarda Ardýndan baka kalmýþlýðým Ve hiç tanýmadýðým bir yabancýya Sen diye sarýlmýþlýðým
Kaç defa Yeniden yine diye diye Yanaklarýmda konuk gözyaþlarýmla Bir belediye otobüsünün kasveti Kalbimi darlayan karmaþayla Sana gelmek için yollara düþüp Kaç kez indim yolun yarýsýnda Senin olmadýðýn duraklarda
Aklýmdan çýkmayan En kýymetli anýmýzýn anýsý Geçmek bilmeyen saniyeleri zulüm olan Bir saat kulesinin kaidesine yaslanýp Adýný biz koyup zamaný katlettim
Gövdesinde adýmýz yazan akasya Umutlarýmýn dar aðacý Yüzü yas günü kaldýrým taþlarý Yýlgýn adýmlarýmýn þahidi olsa da Kaç defa yýkýldým ama yine kalktým Yeniden yine seni, sana deyip
Ömrün saçlarýma asýlý Gönlümde renk cümbüþüyken varlýðýn Yarým kalmýþ hikâyemizin Hazan yapraklarý Eteðimde En kýymetli hazinem þimdi
Sana yakýþtýrsam da Kahvemin kokusu Sigaramýn dumanýyla Gökyüzüne yükselen Tenimdeki titreyiþleri Ve içmeden sarhoþluðumla Sen benimsin ben de seninim desem de Hepsi ama hepsi Silik bir hatýradan ibaret þimdi
Ve anladým ki Geliþ ve gidiþten ibaret denilen hayat Sadece gidenlerin ardýndan Ortaya koyarmýþ gerçek yüzünü
#hüzünlükent
Sosyal Medyada Paylaşın:
hüzünlükent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.