Uysallýðýmý bir kenara býrakarak. Sonra seni görüyorum sahilde tek baþýna, Oturuyorum yanýna sessizce. Merhaba diyebiliyorum, Gözlerine bakamýyorum.
Uysallýðým esir alýyor beni Ama o an fýrtýnalar kopuyor içimde, Volkanlar patlýyor yüreðimde, Uysallýðýmý býrakýyorum bir köþeye.
Asiliðim tutuyor bu sefer, bütün bedenimle Durdurabilirim fýrtýnayý, dimdik ayakta Dururum asiliðimle volkana karþý, Yok olur giderim azgýn lavlara karþý asiliðimle.
Dedim ya asiliðim tuttu bir kere Ah anlatamýyorum... Karþýnda korkuyorum, Elimi uzatsam tutacaðým seni . Kahretsin korkaðýn tekiyim. Ne denizlerin fýrtýnasý, Ne de azgýn lavlar, Anlatamaz yüreðimdeki yýkýmýn þiddetini Darmadaðýným. Sosyal Medyada Paylaşın:
VATAN BAYRAKTAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.