sularý çekiliyor bedenimin günümün pýnarlarý kuruyor benim sevda gülümün oysa ben onu sevmiþtim tutkundu hasrete ve þiire akan nehir’ e tutkundu güldü mü baharlar birikiyordu dudaklarýnda benimse yüreðimin buzlarý çözülüyordu biz sihirbaz deðildik sadece imkânsýzý kurguladýk neticede bütün parazitler kayboldu dimaðýmýzdan
hicranlarýn müzmin yalnýzlýklarýnda soluklanýrken tutunabilmek için bakir düþlerimize i mgelerimize açýldýk açýldýkça kýyýdan uzaklaþtýk ederi neydi olanlarýn ? ya kederi ?
iþgüzar söylemleri yýldýzsýz akþamlara adadýk þimdi ellerimiz sekiyor kalan ile giden arsýnda kalem hasreti demliyor niçin hala efkârlý bu þehrin sokaklarý ? kim sürgüne gönderdi unutamadýðýmýz sevdalarý ? varsýn herkes kendi acýlarýyla hesaplaþsýn çöl olsa da aðýz dilimiz yollar bizimdir
Sosyal Medyada Paylaşın:
DÜŞLER SIĞINAĞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.