ÇEKENLER BİLİR
Yüreðimde sevdâ öyle derin ki
O dipsiz deryâdan geçenler bilir.
Suyu sert mavisi,öyle serin ki,
Tadýný bir yudum içenler bilir.
Uçurtmaya aþýk çocuklar gibi
Çölde susuz kalmýþ deliler gibi
Orucunu tutan bedenler gibi
Sevdânýn derdine düþenler bilir
Üzülmeyin sakýn bana uzaktan
Doðmuyor artýk hiç umut þafaktan
Yandým mazideki kalan o aþktan..
Aþký benim gibi sevenler bilir
Bir dert ki dertlerim baþýmdan aþkýn,
Vuslatýn hasreti ömrümden taþkýn.
Mecnun’a döndürüp,eyledi þaþkýn,
Aþka sadakatli olanlar bilir.
Bu Sevdâm eritir daðýn karýný
Yoluna adarým ben bu canýmý
Varmýdýr bengibi aþka yananý
Aþkýn acýsýný tadanlar bilir
Gönlüm hasretiyle yazar þiiri
Nasýl anlatayým size derdimi
Açtýrmayýn bana geçmiþ maziyi
Ayrýlýk derdini çekenler bilir.
Adem Çobanoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.