ÇARESÝZLÝK
Yine Ömrümün bir Gecesini yaþýyorum.
Anýlarla boðulurcasýna seninleyim.
Yine o Mutluluðun özlemi içinde
Çaresizliðimi yüreðimde duyuyorum.
Artýk tutunacak Dalýmda kalmadý.
Semalara açýk hala Ellerim.
Hiç kimsenin beni kurtaramayacaðý..
sonsuz Uçurumlara yuvarlanýyorum.
Öylesine zormuþki meðer güç yetirememek
Unuttum sandýðýn anda delice sevmek.
Sevgi,Aný ,Umut....hepsini tek tek yitirmek.
Ve...Çaresizliðine Kýrk Milyondan
ufak bir Ümit beklemek.
22.08.1982
Emel Çamdal
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.