Güneþ doðmasýn, Gecenin aydýnlýðýnda, Sessizce yürüyorum; Gündüzün karanlýklarýnda, Karanlýklarý taþýyanlarla, Gök kubbe altýnda, Soluklanmak haram oldu bana; Karanlýklarý delen bir çýngý, Yalnýzlýðýn esiri olur mu, Yararak gidiyor ufka; Bir bakarsýn çok uzakta, Yüreðine dokunur ýþýðýyla; Karanlýklarý delen umutlar, Taþýyorsan yüreðinde, Kararan gece deðil, Þafak doðacak yarýnýna; Duygularýn yaralanmýþsa, Aklýn tabibine uðra, Derman yazýlmýþ avucuna; Günler kovalarsa seni, Göðün terasýna çýk, Bir nefes sal semanýn boþluðuna; Ayýlmadan uyandýramazsýn, Acýtacaksýn çimdikle týrnaklarýnla, Akacak pis kan karanlýklara; Turnalar ötüyorsa yukarýdan Bahar gelmiþtir artýk sen de uyan, Gerdanlýk gibi karanlýk Gök, Yüzünü çevir de bir bak, Uyanýyor ölü sandýðýn hayat!...
Erol KEKEÇ/25.01.2023/00.27/Sancaktepe/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın:
TİLHABEŞLİ FİLOZOF Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.