Bir ayna da iki insan

Baktýn mý þevkat akar yüzün dilin
Bilmez kimse nedir ne yöne için
Asýl beni kendini kandýrýrsýn kimsin
Çok öte deðil vicdan koparýr görebilseydin

Ne tez kayboldu yufka yüreðimiz
Hiç görmez dost eli gözlerimiz
Oysa meltem esse üþürdü içimiz
Baksan iki tende bir candýk hepimiz

Vahþileþti öteleþti insan i duygular
Korkar oldu insan duyarsýz arzular
Düþtüðünü görse yardýma korkar insanlar
Oysa ayaða kalkardý dünya kalmamýþ vicdanlar

Tanýyamaz oldu insan artýk biri birini
Daðýlýp gitti kalmadý çekirdek ailesi
Kardeþi kardeþe düþman bellendi
Baksan görsen aynadaki kim kimdi

Kalmadý manzarasý çiçekler böcekler olan
Tükendi gitti ekmeðini paylaþan insan
Dost dediðinde menfaat arayan
Aynadaki kim bak sensin sen olmayan

Eskiden olsa utanýrdý insan bir lokma demeye
Aldý baþýný gitti dini alet edip dilenmeye
Hanlar hamamlar dikildi insanlýk yerine
Aynadaki vicdan güzelmiyim söylesene

Öksürsen koþardý mahalle yedi ev
Sýkýlýrdý insan gel iki muhabbeti sev
Her insanda kibir dediðin koca dev
Aynadý ki insanlýða idi hep grev

Tc Serkan Günay

( insanlýðýn geldiði son nokta hangi ara unuttuk biz þefkati nazik olmayý yardým severliði dostluðu hani derlerdi ya sana cenneti verseler ne yaparsýn diye bana cenneti verseler üþürdüm cehennemi verseler yanardým insan en çokta yalnýz kaldýðýnda ölürmüþ ben bunu anladým)
Sosyal Medyada Paylaşın: