Eyyy yar sevda kalemimi uyandýrdýn Kir pas içindeydi kalemim Yüreðimin bir köþesinde can çekiþiyordu umutlarým Kalbimin tüm ýþýklarýný kapatmýþtým Terk edilmiþ sokaklar gibiydi yüreðim Köþe baþýnda aðlayan bir ayyaþ misali Ýçtiðim þiþelerle konuþurdum Sessizce akardý göz yaþlarým Ýçten içe acýrdý yüreðim Ne zaman gökyüzüne baksam Ýki aþýk kuþlarý görürdüm Bir onlara bakardým Birde kendime Kuþ dili bilmezdim Ama sevda dilini iyi bilirdim Þu an gönlümde bir gökyüzü var Bir umudum var Bir sevdam var Varsýn doðmasýn güneþ Ýçim sýcacýk demleniyoruz birlikte
Feride Açar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Feride Fedora Açar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.