KIÞ GÜNEÞÝ
Kara kýþlar kapýya dayandý,
Geçit vermez yoksula artýk,
Baharlara hasret kaldý yoksul..!
Üstünde baþýnda yok,
Kaynatacak aþý yok,
Günler geçmek bilmez,
Çoluk çocuk aç sefil gezer,
Anne baba çaresiz boynu bükük,
Ne yapsýn gariban tayfa,
Cep delik, cepken delik..!
Aðalar, beyler, paþalar düþünmez garibi
Bir lokma ekmeði hor görür
Sýrt pek, karýn tok olunca..
Bu karda kýþta, kýyamette
Allah garip yolcuya yardým ede..!
Ama biliyorum gün gelecek
Kýþ güneþi doðacak fakir fukaraya!
Bayram edecek yürekler,
Bu topraklarda Þahadet kelimesi,
Yüreklerden eksik olmayýnca..!
Girildi mübarek üç aylara,
Haydi canlar, gün bu gündür,
El ele verelim, gönlümüzü açalým
Nerde fakir fukara var ise
Gözetip kollayalým..
Unutmayýn ki
Komþusu aç iken, tok gezen Kul,
Allah katýnda makbul kul deðildir.
Öyleyse,
Allah’ýn razý olmadýðý kullardan olmayýp..
Gelecekte Allah’ýn ikrarýna nail olacak
Kullardan olalým..!
Allahýn hayýrlý kullarýndan olmak için
Bir adým atalým..
Atalým ki
Kýþ güneþi doðsun garibanlara!
23.01.2023 Ankara P.ÇETÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.