Kediler konuþurken ateþ çýkar gözünden Hayat pahalanalý ete hasret kaldýk biz Vitrinleri seyreden garibanlar yüzünden Kasap dükkanlarýna yanaþamaz olduk biz.
Zayýf çelimsiz kedi “Hiç sorma kardeþ.” dedi Herkes sofrasýndaki tüm yemekleri yedi Bize artan bir þey yok, hayatým trajedi Bu yüzden kendimizi sokaklara saldýk biz
Ýnsan insana düþman, bizler ilgiye muhtaç Kimisi zevk sefada, kimisinin karný aç Evvel et verirlerdi, þimdi ellerde kýrbaç Desene bundan gayrý acýmýzdan öldük biz.
Belli ki bu insanlar yýllarca aldandýlar Yanlýþ giden düzeni düzelecek sandýlar Þimdi de kedilerin çöpüne dadandýlar Rýzkýmýzý beklerken belamýzý bulduk biz
Ýnsanlar yoksulluða karþý omuz omuza Mücadele verirken, canlar etten ucuza Bak Coþari ses olmuþ bizim durumumuza Ýnsanlardan fayda yok, farelere kaldýk biz.
19.01.2023/Samsun
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.