BİR AKŞAMLIK HÂL
Sahile vurmuþ balýklar gibi
Bu akþam deniz kenarýnda insanlar.
Geceye rahmet okutmuþ gündüzler gibi
Burda bu saatte gezip duranlar
Kimi deniz kenarýnda kuma býrakmýþ kendini
Kimi bisiklette, kimi binbinde
Kimi yürüyerek kulaçlamakta kumlarý
Dalgalarý dinleyerek
Kimi tutturmuþ eðlence mekânlarýnda
günaha yelken açmýþ
Kimi rüzgârýn sesini dinlemekte, kimi dalganýn
Kimi bu gürültülerle irkilen akþamýn
Kiminin derdi var siyasetten, ticaretten
Kiminin derdi ezeliyetten, ebediyetten, nihayetten
Kimi dertsizliðin derdinde
Kimi derdinin derdinde
Kimi de sessizliðin sesini dinlemekte
Bilmem ki bu akþam Atakum hangi nedametten ya da melametten dem vurmakta için için..
Ben yine yalnýzlýðýn sesiyle baþbaþa
Oturmuþum denize karþý
Dalgalar vurdukça düþünmekteyim..
Düþünmekteyim..
Niçin insanlar sahile vurmuþ balýklar gibi bu akþam.
Yalnýzlýk türküleri çaðýrmakta içim
Bu bende zorunlu bir seçim.
Yüzümde yalnýzlýk ifadesi bir biçim..
Ben
Ben bu dünyada bir hiçim.
Bir hiçim..
Hiçim..
Yokluk þarkýsý söylemek deðil bu.
Var oluþum baðlý ki ezeliyete
Aðýr aðýr gitmedeyiz ebediyete.
Sonsuz bir varlýðýn tasavvurunda.
27.07.2022
Ramazan AÐIRTAÞ (Âþýk Ürmelî)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.