HOŞ GELDİN ÖZLEM
Yýl 1987,
15 Haziran,
Sabah saatleri Mersin’de,
Güneþli aydýnlýk bir gün,
Efil efil esiyor rüzgâr baðrýma,
Hastane bahçesinde banktayým…
Yemyeþil yapraklarda tatlý bir ses,
Çarpýyor kalbim heyecanla,
Hanemiz þenlenecek yeni bir canla,
Kilitlenmiþ gözlerim kapýya,
Dokuz doðuruyorum hanýmýn yerine,
Mendiller yetmiyor terime…
Sevinç kuþku heyecan bir bütün,
Tabakamda altýn sarýsý tütün,
Doluyorum durmadan,
Masmavi gökyüzüne çýkýyor duman,
Ne bir haber geliyor kapýdan,
Ne geçmesini biliyor zaman…
Ambulans sirenleri ötüyor acýyla,
Telaþlý insanlar koþturuyor bahçede,
Bir kadýn aðlýyor duvarýn dibinde,
Sedyede bir adam kývranýyor sancýyla,
Hasta bir mahkûm elleri kelepçede,
Jandarmalarýn arasýnda yürüyor iki büklüm…
Ebe göründü kapýda nihayet,
Þen þakrak sevinçli gayet,
“Müjde bir kýzýn oldu” diye baðýrdý,
Beni heyecanla yanýna çaðýrdý,
Bezler içinde güzel gözlü bebek,
Yüreðim bir anda oldu kelebek…
Hoþ geldin Özlem cici kýzým,
Sevince býraktý yerini sýzým,
Anneni kutladým büyük bir hazla,
Karalar yer deðiþtirdi beyazla,
Sen sevincim neþem yýldýzým,
Çok sevdik seni iki gözüm…
15 HAZÝRAN 1987
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.