Duymadım ki
Duymadým ki
Bir büyüðüm anlatmýþtý;
Çölde gezerken Mecnun, görmez namaz kýlan adamý
Önünden geçer, bilmez adamý
Adam sorunca ’’ Niye önümden geçiyorsun’’?
Mecnun anlatýr halini
’’Ben Leyla’nýn aþkýndan seni görmemiþim
Sen Allah aþkýndan beni nasýl görmüþsün’’
Hâl bu ya, baþýma geldi bir zamanda;
Yaklaþtým tek baþýna namaz kýlan güzel adama
Ve sað kulaðýna,
Söyledim yüksek sesle sað kulaðýna
’’Farzý kýlýyorsan dýþtan tekbir getir’’
Tekbir getirmeyince
Tekrarladým o anda
’’ Farzý kýlýyorsan dýþtan tekbir getir’’
Yine ses yok o güzel insanda
Niyetim beraber namaz kýlmak, uymak imama
Sandým ki sünneti kýlýyor o anda
Bekledim namazýn sonuna kadar o anda
Soluna selam verince
Sorduk sebebini o anda
’’Niçin tekbir getirmediniz’’?
Ve tebessümüyle, dile döküldü sözleri
’’DUYMADIM KÝ’’
Hem Seyyid, hem Gavs-ý Sani
Bu güzel insanýn Mürþidi Kamili
Barýþ Saðlam
Sosyal Medyada Paylaşın:
siirhikmettirbarissaglam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.