BABASIZIM…Baba sızım..!

BABASIZIM, BABA SIZIM !
Ölmeleri gereken, insanlar yaþýyorlar.
Sense alelacele, neden gittin be BABAM ?
Haset mikroplarýný, her yere taþýyorlar.
Neden beni kaçmaya, muhtaç ettin be babam?

Acýn halâ taptaze, dinmek nedir bilmiyor.
Neden benim baþýma, güzel þeyler gelmiyor ?
Bir kez olsun benim de neden yüzüm gülmüyor ?
Sen varken iyiydim ben, neden yittin be babam ?

O gün benim dünyama, zifir karanlýk çöktü.
O gün acýn ruhuma, sökülmez çivi çaktý.
Benim gibi deðildin, senin sevenin çoktu.
Ben dururken niye sen, kabre yattýn be babam ?

Bak ben de çekip geldim, oralar bomboþ sensiz.
Bir ruhtan ibaretim,ben dünyada bedensiz.
Yükselirim göklere, belki bir gün nedensiz.
Gönlüme hasretini, neden kattýn be babam ?

Senin gölgen gidince, güneþ yaktý kavurdu.
Kader beni bu yaþta, gurbet ele savurdu.
Direðimi yakýndan esen rüzgar devirdi.
Hilâlimdin sen benim, neden battýn be babam ?

(Onuncuköylü Ýsmail SIKICIKOÐLU)



Sosyal Medyada Paylaşın: