Rüzgarla bulutun tangosuydu aþkýmýz, Sonsuz mavilikte Bereket dansýna durmuþken melekler, Bulutla rüzgarýn öpüþme-siydi gök gürültüsü. Þehvetin izdüþümüydü þimþekler Ve düþtü gök yüzünden yaðmur denen naðmeler...
Açmýþtý toprak ana kýrmýzýmsý rujlu dudaklarýný Merhaba dedi damla! Süzüldü çatlak dudaklarýndan içeri topraðýn iliklerine kadar Sýmsýký sarýldý toprak ana damlalara Baþladý dualar eþliðinde meleklerin bereket dansý Yeþil Hava’nýn tenine sýzdý, mavi Adem’ in Birleþti yeþille mavinin bedenleri, Tohumlarý karýþtý, Dünyaya geldi çocuklarý, Böcekler ve çiçekler...
Aslýnda Sen ve ben Yeþille mavinin, Ete kemiðe bürünmüþ hali-idik. Kalubela da yazýlmýþtý, aþkýmýzýn hikayesi Ýlk baharda yeþerecek, Son baharda ölecektik. Ta ki kýyamete kadar.
Ozan Ali AYDIN 2
Sosyal Medyada Paylaşın:
YİTİK AŞKLAR MEZARLIĞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.