HARMAN

Baþaðýnda iri taneli buðdaylar gibi
Kalýn urganlarla
Bir kaðnýya sardýlar bizi
Köpün ucunda kadýrgada
Döndü elaðacý
Hoyratça sýktýlar bizi...
Ho ho ho diye nodullandý öküzler
Aðýrdan gýcýrdadý mazý
Ýnledi karþý tepelerde
Tozlu dað yollarýnýn tozunu yuttuk
Keþen üzerinde þen çocuk sesleri
Kaðnýda yük olduðumuzu unuttuk

Gün doðumunda çemberin tam ortasýnda
Anadutlar dirgenler çalýþtý
Nasýrlý eller eþliðinde
Serdiler bizi baþaklý saplar gibi
Durduramadýk bizi ezeni
Bir çift öküz çekti düveni
Kimse kýrýpta kaçamadý çemberi
Düven döndü döven döðdü bizi

Harman olduk bu topraklarda
Yýðýn yýðýn çeç iken ayrýldýk
Kimimiz buðday, kimimiz arpa
Kimimiz saman, kimimiz de kes
Topraktan gelir aldýðýmýz nefes
Kýl çuvallar içinde taþýndýk
Uzak diyarlara
Kurulu düzendi isyanýmýz
Kimimiz birilerinin sofasýnda
Ekmek, makarna
Kimimiz bir ineðin, eþeðin
Önünde yem
Adýmýz insan ya içimiz gardaþ?

Sadýk UYGUR 2020
Sosyal Medyada Paylaşın: