EVLAT
Ýstemekle gelmiyor, geçip gidiyor zaman
O derin boþluklardan, çýkmak zordur be evlat
Herkeste bitmez heves, kalmamýþ içte iman
Þu dünya ya bir çivi, çakmak zordur be evlat
Gülen yüzü dost sanma, yolun tuzakla dolar
Söylediðin yalan söz, bir gün ne saçlar yolar
Yüzmesini bilenler, derinlere de dalar
Mazini satýr satýr, yakmak zordur be evlat.
Söndürmez körüklerler içindeki sancýyý
Rahat vermez yorarlar, misafirken hancýyý
Durdurmasý çok zordur, takarlar hep kancayý
Yaþam denen bu suda, akmak zordur be evlat.
Ne kadar yürüsen de, bitmeyecek yokuþun
Gitmez izleri kalýr, attýklarý dikiþin
Sevdiðini sanarak, kalplerdeki yakýþýn
Güzel denen huyunu çekmek zordur be evlat
Herkes bir þeyler söyler, kimseler seni duymaz
Ailenden baþkasý, adam yerine koymaz
Aç gözlü insanlara dünyayý versen doymaz
Geleceðe bir fidan dikmek zordur be evlat.
Gör bak, anla, uyanda, kanma sakýn zalime
Sonra piþman olursun, dersin noldu halime
Ýnsaný insanlýktan çýkaran her kelime
Boðaza yapýþýnca, sökmek zordur be evlat
09 / 12 / 2022 / Cuma
Mercan Nur
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.